อิเล็กโทรไลต์เป็นแร่ธาตุที่มีประจุไฟฟ้าที่พบในเซลล์ เนื้อเยื่อ และของเหลวในร่างกาย รวมทั้งเลือด ปัสสาวะ และเหงื่อ อิเล็กโทรไลต์มีหลายประเภทพร้อมหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้อวัยวะทั้งหมดของร่างกายทำงานได้อย่างถูกต้อง จำเป็นต้องมีการบริโภคอิเล็กโทรไลต์ที่เพียงพอ
อิเล็กโทรไลต์ทำหน้าที่สนับสนุนการทำงานของเซลล์และเนื้อเยื่อของร่างกาย เช่น เส้นประสาทและกล้ามเนื้อ อิเล็กโทรไลต์ยังมีบทบาทสำคัญในการรักษาการทำงานของหัวใจและรักษาระดับของเหลวในร่างกายให้สมดุล
อิเล็กโทรไลต์สามารถหาได้จากอาหารและเครื่องดื่ม เช่น ผลไม้ ผัก เครื่องดื่มเกลือแร่ หรือเครื่องดื่มไอโซโทนิก น้ำอัดลม, น้ำแร่ หรืออาหารเสริมบางชนิด นอกจากอาหารและเครื่องดื่มแล้ว อิเล็กโทรไลต์ยังสามารถให้ทางหลอดเลือดหรือทางหลอดเลือดดำได้ กล่าวคือ ผ่านทางเส้นเลือด
อิเล็กโทรไลต์ในร่างกายมีหลายประเภท รวมถึงโพแทสเซียม (โพแทสเซียม) แมกนีเซียม แคลเซียม โซเดียม (โซเดียม) และคลอไรด์
อิเล็กโทรไลต์ประเภทต่างๆ ในร่างกายและประโยชน์ที่ได้รับ
ปริมาณอิเล็กโทรไลต์ในร่างกายควบคุมโดยฮอร์โมนต่างๆ โดยเฉพาะฮอร์โมนที่ผลิตในไตและต่อมหมวกไต หากมีความผิดปกติของสมดุลอิเล็กโทรไลต์ ไม่ว่าจะเกินหรือขาด การทำงานของเนื้อเยื่อและอวัยวะของร่างกายจะถูกรบกวน
ต่อไปนี้คืออิเล็กโทรไลต์ประเภทต่างๆ ในร่างกายและประโยชน์ของอิเล็กโทรไลต์:
1. โซเดียม
ร่างกายต้องการโซเดียมเพื่อรักษาสมดุลของอิเล็กโทรไลต์ ควบคุมของเหลวในร่างกาย และควบคุมการหดตัวของกล้ามเนื้อและการทำงานของเส้นประสาท โดยปกติ ระดับโซเดียมในเลือดอยู่ในช่วง 135–145 มิลลิโมล/ลิตร (มิลลิโมล/ลิตร)
ปัญหาสุขภาพบางอย่างอาจทำให้ร่างกายได้รับโซเดียมมากเกินไปหรือน้อยเกินไป โซเดียมที่มากเกินไป (hypernatremia) มักเกิดจากการขาดน้ำอย่างรุนแรง เช่น การดื่มน้ำไม่เพียงพอ การอดอาหารอย่างรุนแรง หรืออาการท้องร่วงเรื้อรัง
ในขณะเดียวกัน ภาวะขาดโซเดียม (hyponatremia) อาจเกิดจากการดื่มน้ำมากเกินไป การทำงานของไตหรือตับบกพร่อง ภาวะหัวใจล้มเหลว หรือความผิดปกติของฮอร์โมน antidiuretic ซึ่งควบคุมปริมาณของเหลวในร่างกาย
2. โพแทสเซียม
อิเล็กโทรไลต์นี้ทำหน้าที่ควบคุมจังหวะและปั๊มของหัวใจ รักษาความดันโลหิตให้คงที่ สนับสนุนการทำงานของเส้นประสาทไฟฟ้า ควบคุมการหดตัวของกล้ามเนื้อและการเผาผลาญของเซลล์ และรักษาสุขภาพของกระดูกและความสมดุลของอิเล็กโทรไลต์
ในเลือด ปริมาณโพแทสเซียมปกติอยู่ในช่วง 3.5–5 มิลลิโมล/ลิตร (มิลลิโมล/ลิตร) การขาดโพแทสเซียม (ภาวะโพแทสเซียมในเลือดต่ำ) อาจเกิดจากอาการท้องร่วง ภาวะขาดน้ำ และผลข้างเคียงของยาขับปัสสาวะ
ในขณะเดียวกัน โพแทสเซียมที่มากเกินไป (ภาวะโพแทสเซียมสูง) มักเกิดจากการขาดน้ำอย่างรุนแรง ไตวาย ภาวะเลือดเป็นกรด หรือระดับฮอร์โมนคอร์ติซอลในร่างกายต่ำ เช่น โรคแอดดิสัน
3. คลอไรด์
คลอไรด์ในร่างกายทำหน้าที่รักษาค่า pH หรือความเป็นกรดของเลือด ปริมาณของเหลวในร่างกาย และกิจกรรมของระบบทางเดินอาหาร โดยปกติ ระดับคลอไรด์ในร่างกายคือ 96–106 มิลลิโมล/ลิตร
ภาวะขาดคลอไรด์ (hypochloremia) อาจเกิดขึ้นเนื่องจากภาวะไตวายเฉียบพลัน เหงื่อออกมากเกินไป ความผิดปกติของการกิน การทำงานของต่อมหมวกไตบกพร่อง และโรคซิสติกไฟโบรซิส ในขณะเดียวกัน คลอไรด์ส่วนเกิน (hyperchloremia) เกิดขึ้นเนื่องจากการคายน้ำอย่างรุนแรง ความผิดปกติของต่อมพาราไทรอยด์ ไตวาย หรือผลข้างเคียงของการฟอกไต
4. Kแคลเซียม
แคลเซียมเป็นแร่ธาตุสำคัญและอิเล็กโทรไลต์ที่มีบทบาทในการรักษาความดันโลหิตให้คงที่ ควบคุมการหดตัวของกล้ามเนื้อและการทำงานของเส้นประสาท เสริมสร้างกระดูกและฟัน และสนับสนุนกระบวนการแข็งตัวของเลือด
แคลเซียมส่วนเกิน (แคลเซียมในเลือดสูง) อาจเกิดจากพาราไทรอยด์เกิน โรคไต โรคปอด มะเร็ง หรือการบริโภควิตามินดีและแคลเซียมมากเกินไป
ในทางกลับกัน การขาดแคลเซียมอาจเกิดจากไตวาย พาราไทรอยด์ต่ำ การขาดวิตามินดี ตับอ่อนอักเสบ การขาดอัลบูมิน และมะเร็งต่อมลูกหมาก
5. แมกนีเซียม
แมกนีเซียมมีบทบาทสำคัญในกระบวนการสร้างเซลล์และเนื้อเยื่อของร่างกาย รักษาจังหวะการเต้นของหัวใจ และสนับสนุนการทำงานของเส้นประสาทและการหดตัวของกล้ามเนื้อ ความต้องการแมกนีเซียมที่เพียงพอยังมีประโยชน์ในการปรับปรุงคุณภาพการนอนหลับของผู้นอนไม่หลับอีกด้วย
โดยปกติ ระดับแมกนีเซียมในร่างกายจะอยู่ที่ 1.4–2.6 มก./ดล. แมกนีเซียมที่มากเกินไป (hypermagnesemia) อาจเกิดจากภาวะต่างๆ เช่น โรคแอดดิสัน หรือภาวะไตวายอย่างรุนแรง
ในขณะเดียวกัน ภาวะขาดแมกนีเซียม (hypomagnesemia) อาจเกิดจากภาวะหัวใจล้มเหลว โรคอุจจาระร่วงเรื้อรัง โรคพิษสุราเรื้อรัง หรือผลข้างเคียงของยา เช่น ยาขับปัสสาวะและยาปฏิชีวนะ
6. ฟอสเฟต
ฟอสเฟตทำหน้าที่ในการเสริมสร้างกระดูกและฟัน ผลิตพลังงาน และสนับสนุนการเจริญเติบโตและการซ่อมแซมเนื้อเยื่อของร่างกาย ภาวะพร่องฟอสเฟต (hypophosphatemia) มักเกิดจากต่อมพาราไทรอยด์ที่โอ้อวด การขาดวิตามินดี แผลไหม้อย่างรุนแรง และโรคพิษสุราเรื้อรัง
ในขณะเดียวกัน ฟอสเฟตที่มากเกินไป (hyperphosphatemia) มักเกิดจากการบาดเจ็บรุนแรง ต่อมพาราไทรอยด์ทำงานน้อย ระบบทางเดินหายใจล้มเหลว โรคไตเรื้อรัง ระดับแคลเซียมต่ำ หรือผลข้างเคียงของยา เช่น เคมีบำบัดและยาระบายที่มีฟอสเฟต
7. ไบคาร์บอเนต
อิเล็กโทรไลต์ประเภทนี้ทำหน้าที่รักษาค่า pH ในเลือดให้เป็นปกติ ปรับสมดุลระดับของเหลวในร่างกาย และควบคุมการทำงานของหัวใจ โดยปกติ ระดับไบคาร์บอเนตในร่างกายอยู่ในช่วง 22–30 mmol/L
ปริมาณไบคาร์บอเนตในเลือดผิดปกติอาจเกิดจากความผิดปกติของระบบทางเดินหายใจ ไตวาย ภาวะกรดและด่าง และโรคเมตาบอลิซึม
อิเล็กโทรไลต์แต่ละประเภทข้างต้นมีบทบาทสำคัญในร่างกาย อย่างไรก็ตาม ปริมาณอิเล็กโทรไลต์ในบางครั้งอาจถูกรบกวนเนื่องจากปัจจัยต่างๆ เช่น ภาวะขาดน้ำหรือโรคบางชนิด
ความไม่สมดุลของอิเล็กโทรไลต์ในร่างกายอาจไม่ทำให้เกิดอาการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากอาการไม่รุนแรง อย่างไรก็ตาม ในสภาวะที่รุนแรงกว่านั้น ความไม่สมดุลของอิเล็กโทรไลต์มักจะทำให้เกิดอาการดังต่อไปนี้:
- คลื่นไส้และอาเจียน
- อ่อนแอ
- ร่างกายบวม
- หัวใจเต้นเร็ว (ใจสั่น)
- กล้ามเนื้อเป็นตะคริวหรือรู้สึกอ่อนแอ
- ปวดศีรษะ
- อาการชัก
- หมดสติ
- อาการโคม่า
เพื่อให้อวัยวะต่างๆ ของร่างกายทำงานได้อย่างถูกต้อง คุณต้องรักษาระดับของอิเล็กโทรไลต์แต่ละประเภทในร่างกายให้อยู่ในระดับปกติ เพื่อให้ได้ปริมาณอิเล็กโทรไลต์ที่คุณบริโภคเข้าไป คุณสามารถรับประทานอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการ ดื่มน้ำแร่ให้เพียงพอ และดื่มเครื่องดื่มหรืออาหารเสริมอิเล็กโทรไลต์ได้ตามต้องการ
หากคุณมีอาการส่วนเกินหรือขาดอิเล็กโทรไลต์ ให้รีบไปพบแพทย์เพื่อทำการตรวจและรักษา